از سالها پیش طبع شاعرانه ام مرا وادار میکرد علی رغم مشغله زیاد گاهی دست به قلم شوم, شعرهایی که در دفترها رها میشدند و بی تاب روزی بودند که بتوانند از دفترم جوانه بزنند و سبز شوند... گمان میکنم آن روز رسیده باشد که به آنها اجازه دهم از پشت میله های زندان دفتر خط دارم بیرون بیایند, نفس بکشند و زنده بودنشان را فریاد بزنند... خواهشمندم نظر ارزشمند خودتان را در مورد این اشعار بیان بفرمایید از آنجا که همه اشعار وبلاگ سروده خودم هستند,خواهشمندم در صورت استفاده و کپی,حتما منیع ذکر شود. ممنونم